Roślina kwitnie w maju i czerwcu, a niekiedy ponownie około połowy sierpnia. Dorasta do 50 cm wysokości, jego kwiaty są koloru fuksji lub lekko fioletowego. Jeszcze w latach 60. XX wieku był bardzo rozpowszechniony w okolicy Ostrowca Świętokrzyskiego. Miejscowa ludność pozyskiwała go roślinę ozdobną.
To pewnie jedna przyczyna takiego radykalnego zaniku tego gatunku. Druga przyczyna to zmiany siedliskowe i klimatyczne
- mówi Łukasz Misiuna z działu przyrodniczego Muzeum Historyczno-Archeologicznego w Ostrowcu Świętokrzyskim.
Wawrzynek główkowy, w Polsce występuje niezwykle rzadko, w środowisku naturalnym można go spotkać tylko na dwóch stanowiskach. Nic zatem dziwnego, że jest jedną z największych osobliwości przyrodniczych Rezerwatu „Krzemionki”.
Gatunek ten potrzebuje bardzo dużego nasłonecznienia, bardzo mało surowców mineralnych w glebie, właściwie rośnie na skałach głównie w Alpach czy górach południowej Europy, na Bałkanach. Powodem jego obecności w Krzemionkach są kopalnie neolityczne. Cały ten rumosz krzemienno-wapienny, który był wydobywany przez górników przez tysiące lat doprowadził do radykalnych przekształceń krajobrazu. Pierwotna warstwa gleby została przysypana rumoszem, który pełni funkcję skał
- tłumaczy Łukasz Misiuna.
Wawrzynek główkowy jest rośliną trującą, obecnie objętą ścisłą ochroną.
Napisz komentarz
Komentarze