Mija właśnie dwa lata od drugiej tury prezydenckich wyborów. 4 lipca 2010 roku wybraliśmy na prezydenta naszego kraju Bronisława Komorowskiego. Żywe są jeszcze w pamięci wielu ostrowczan wspomnienia wyborczego wiecu na ostrowieckim Rynku. W wieczornej scenerii, kilka tysięcy osób zgotowało kandydatowi na prezydenta wspaniałe przyjęcie. Te chwile prezydent Komorowski doskonale pamięta. Dzisiaj mówi, że właśnie wtedy, w Ostrowcu uwierzył, że te wybory wygra. Wygrał w Ostrowcu, wygrał w całej Polsce, został Prezydentem Rzeczpospolitej. Sprawuje najważniejszy urząd w państwie od dwóch lat i systematycznie przekonuje do siebie Polaków. Wysoka aprobata dla działań prezydenta, wyrażana we wszystkich sondażach i rankingach, to wyłącznie jego zasługa. Jak na prezydenta, który został wybrany przez „nieporozumienie” - ( cytat z wypowiedzi kontrkandydata w tamtych wyborach ), to niewątpliwy powód do satysfakcji zarówno dla niego samego, jak i dla tych, którzy na niego głosowali.
Znane przysłowie mówi, że nie chwali się dnia przed zachodem słońca. Ale w polityce, oceny wystawia się częściej niż w innych dziedzinach życia. Polityk musi być przygotowany na cenzurowanie jego poczynań właściwie na każdym etapie, nie tylko publicznej działalności. Dwa lata prezydentury, to wystarczający czas, aby pokusić się o opinie, jakim prezydentem jest Bronisław Komorowski, co dotychczas udało mu się osiagnąć, co tak naprawdę sprawia, że cieszy się wyjątkowo dużym zaufaniem polskiego społeczeństwa.
Prezydent nie zaczął swojej kadencji dobrze. Przez Polskę przetoczyły się prześmiewcze relacje z prezydenckich gaf, które zdarzyło mu się popełnić. Błąd ortograficzny we wpisie do księgi pamiątkowej, niezręczne zachowanie podczas wizyty kanclerz A. Merkel i prezydenta N. Sarkozyego czy wypowiedzi związane z myśliwskim zainteresowaniami prezydenta były dla niektórych okazją do kpin oraz niewybrednych opinii i komentarzy. Również afera z zamknięciem strony interenetowej „antykomor.pl” oraz źle przetłumaczona i zinterpretowana wypowiedź pod adresem pierwszej damy USA, wpisały się w tamten niezbyt fortunny dla prezydenta okres. Pierwsze dni jego prezydentury, to także konflikt w sprawie krzyża przed Pałacem Prezydenckim i demonstracje przeciwników zgromadzonych na Krakowskim Przedmieściu.
Taki początek nie dawał gwarancji spełnienia ogłoszonej w trakcie kampanii wyborczej obietnicy, że jego prezydentura będzie spokojna i przewidywalna. To przesłanie towarzyszyło kandydatowi Komorowskiemu w trakcie całej wyborczej batalii, skutecznie odróżniając go od znanego z bardziej radykalnych poglądów kontrkandydata. A jednak Prezydentowi Komorowskiemu udało się zaprezentować taki model sprawowania władzy, który od wyborczych deklaracji wcale nie odbiega. Paradoksalnie, być może awantury pod Pałacem Prezydenckim i kwestionowanie wyników wyborów przez pierwszego opozycjonistę, uświadomiły Prezydentowi, że spokój, stabilizacja, równowaga i ład to wartości w polityce bezcenne. „Zgoda buduje” to hasło, które najczęściej było używane i akcentowane podczas wyborczej kampanii. Wyborcy uwierzyli i jak dotychczas się nie zawiedli.
Można wskazać wiele różnic między prezydenturą Bronisława Komorowskiego, a sposobem sprawowania władzy przez jego poprzedników. Zarówno Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski oraz Lech Kaczyński wyraźnie zaznaczyli swoje kadencje aktywnością, która w wielu przypadkach rodziła nie tylko konstytucyjne spory co do roli Prezydenta Rzeczpospolitej w polityce wewnętrznej i zagranicznej. Na ile wynikało to z osobistych ambicji politycznych wyżej wymienionych lub pozostawania w orbicie obozów politycznych, które wyniosły ich do prezydentury, pozostaje kwestią do dyskusji. Konflikt Wałęsy ze wszystkimi, animozje między Kwaśniewskim i Millerem, nieumiejętność zerwania z politycznym zapleczem przez Kaczyńskiego sprawiły, że ocena tych działań, nawet z perspektywy czasu, nie może być jednoznacznie pozytywna. Natomiast prezydentura Komorowskiego jest wolna od kompetencyjnych sporów i ambicjonalnych przepychanek. To wartość, którą do naszego politycznego życia wniósł wybrany przed dwoma laty prezydent.
Największym osiągnięciem tej prezydentury jest wzajemne, wynikające wprost z Konstytucji ułożenie właściwych relacji między prezydentem, premierem i ministrem spraw zagranicznych. Kompetencje organów władzy państwowej są wyraźnie określone w ustawie zasadniczej. Przestrzeganie tych zapisów przez wszystkie strony jest podstawą sprawnego działania państwa. To się udało i nic nie wskazuje, żeby miało się zmienić. Prezydent bardzo umiejętnie prowadzi politykę właściwego dystansu do spraw będących przedmiotem zażartych, politycznych sporów między rządem i opozycją. Nie recenzuje poczynań rządu PO/PSL, nie tworzy z Kancelarii Prezydenta alternatywnego dla rządu ośrodka władzy, nie kreuje bez porozumienia z rządem polskiej polityki zagranicznej. Podejmowane w sferze publicznej działania są nacechowane rozsądkiem i umiejętnością wysłuchania wszystkich stron konfliktu. Cierpliwość i spokój to cechy, które sprzyjają obranemu przez niego modelowi prezydentury.
Podstawą wysokiego zaufania społecznego, jakim cieszy się Bronisław Komorowski jest również jego umiejętność podtrzymania kontaktów ze społeczeństwem. Prezydent nie pełni roli „strażnika żyrandola” w Pałacu Prezydenckim, jak usiłowano mu wmówić na początku kadencji. Otwartość na ludzi i różne środowiska jest bardzo widoczną cechą jego prezydentury. Potwierdzeniem tej tezy jest przyjęcie zaproszenia i wizyta w Ostrowcu Św., niemalże w rocznicę pamiętnego wiecu wyborczego na ostrowieckim Rynku przed dwoma laty. Udział w uroczystościach związanych z 250 leciem ostrowieckiego Cechu Rzemieślników i Przedsiębiorców, wizyta i obiad w gronie parlamentarzystów i samorządowców w Muzeum Historyczno – Archeologicznym „Krzemionki”, są przykładem politycznych talentów prezydenta, ale również wynikającej z jego charakteru i osobowości potrzeby bycia z ludźmi, uczestniczenia w wydarzeniach może z pozoru mniej ważnych, ale jakże istotnych dla lokalnych środowisk. Prezydent Komorowski te społeczne oczekiwania spełnia. Nic dziwnego, że ufa mu prawie 70 % Polaków.
Eligiusz Mich
Przewodniczący Platformy Obywatelskiej RP
Powiatu Ostrowieckiego
Ostrowiec Św. 06.07.2012 r.
Napisz komentarz
Komentarze