2 listopada to, w tradycji Kościoła katolickiego, dzień w którym obchodzone jest wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych.
W odróżnieniu od obchodzonej dzień wcześniej uroczystości Wszystkich Świętych, która ma charakter radosnego dziękczynienia za dar wszystkich, także tych anonimowych świętych i błogosławionych, jest to dzień zadumy i refleksji. Wyrażają to chociażby używane w tym dniu podczas liturgii, szaty koloru fioletowego.
Jest to szczególny dzień troski Kościoła i wiernych o dusze cierpiące w czyśćcu. Tradycja modlitwy w tym dnu za zmarłych, sięga końcówki X wieku i wywodzi się z benedyktyńskiego opactwa we francuskim Cluny, ale już w Starym Testamencie w 2 Księdze Machabejskiej znaleźć możemy opis wartości modlitwy za zmarłych. Z czasem listopadowej zadumy i modlitwy za zmarłych związana jest także tradycja zamawiania „Wypominków” czyli odczytywanie imion i nazwisk zmarłych powiązane z modlitwą za ich zbawienie.
Wypominki wywodzą się ze starożytnej liturgii, podczas której odczytywano tzw. dyptyki, na których zapisywano zarówno składających ofiarę jak i tych za których była ona składana. Z czasem ze względu na długi czas jaki zajmowało odczytanie wszystkich dyptyk zastąpiono je krótszymi wspomnieniami (memento).
Dziś zaś odczytywanie imion i nazwisk bliskich nam zmarłych wyraża wiarę w wieczne życie człowieka oraz nadzieję że imiona naszych zmarłych zapisane są w Bożej Księdze Życia.
Polecane do przeczytania:
Napisz komentarz
Komentarze